EN ÇOK ALTIN ÇIKAN ÜLKE NEREDEDİR?

  Genel Kültür, Tarih

EN ÇOK ALTIN ÇIKAN ÜLKE NEREDEDİR?

Yeryüzünde altın ve elmas üretiminde birinci sırayı alan ülke, Afrika’nın güneyinde, topraklarının yüzölçümü 1.224.000 km2, nüfusu yaklaşık 20.000.000 olan federal yönetimli Güney Afrika Cumhuriyeti’dir.
Kapland, Natal, Oranj ve Transval eyaletlerinden oluşan Federal Güney Afrika Cumhuriyeti’nin başkenti Pretoria’dır. Geri kalan önemli şehirleri Johannesburg, Durban, Port Elizabeth sırasıyla sayılabilir. Güney Afrika Cumhuriyeti, 1920 yılında vesayeti altına verilen eski bir Alman sömürgesi olan “Güneybatı Afrika”yı 1950’de kendi topraklarına katmaya kalkışmışsa da, bu duyurusu büyük devletlerce kabul edilmemiştir. Ülke nüfusunun yaklaşık olarak 12 milyonu kara derili, 1 milyonu melez, yarım milyonu da Hintli, Çinli ve Malayalı’dır. Beyazların azlığı dolayısıyla, yönetim koyu ırkçı bir politika güder. Bu yüzden, demokratik devletler tarafından birkaç kez ekonomik ambargo uygulamasına hedef olmuş, Birleşmiş Milletler örgütünce de defalarca kınanmıştır. Beyazların %60’ı Hollanda asıllı, 35-38’i de İngiliz asıllıdır.
Altın ve elmas yataklarının dışında, antimuan, nikel, krom, kömür ve manganez kaynakları da çok zengindir. Son yıllarda hayvancılık çok gelişmiş, bunun sonucu olarak yün ihracatı artmıştır. Ülkenin güney kıyı kesiminde bağcılık, meyvecilik yapılır. Ülkenin tarihinde en önemli olay, Hollanda asıllı beyazlar (Boerler) ile İngilizler arasında 1899-1902 yılları arasında 2.5 yıl süren “Boer Savaşı”dır. Bu savaş sonunda bir İngiliz genel vali tarafından yönetilme zorunluluğunu kabul eden Güney Afrika Birliği, 1960 yılı Ekim ayında sadece beyazların katıldığı bir referandumdan sonra, Cumhuriyet olarak bağımsızlığına kavuşmuştur. Güney Afrika Cumhuriyeti ile İngiltere arasındaki ilişkiler hala belirli ölçüde gerginliğini korumaktadır. Yöneticilerin Güney Afrika Cumhuriyeti nüfusunun çoğunluğunu oluşturan kara derili sarı ırktan ve melez halka temel hak ve özgürlükleri vermemekte direnişi, demokratik ülkeler tarafından sık sık eleştirilmekte, Birleşmiş Milletler örgütündeki genel kurul toplantılarına konu olmaktadır.
Yerli işçilerin altın, elmas ve diğer maden ocaklarında çok ağır, kötü koşullarla çalışmak zorunda bırakılması, ulusal gelirden kendi paylarına düşenden yoksun kalması, zaman zaman iç karışıklıklara yol açmaktadır. Afrika topluluklarının her geçen gün daha ileri düzeyde ulusal ve özgürlükçü eğilimler gösterdiği bir dönemde Güney Afrika Cumhuriyeti’nin bağnaz, çağdışı bir ırkçılık politikası gütmesi, yakın bir tarihte daha büyük patlamalara neden olabilir. Halen Güney Afrika Cumhuriyeti yöneticilerinin karşı karşıya bulundukları en büyük sorunlardan biri, belki de birincisi budur zaten.

Bir Cevap Yazın